Það eru flestir sérfræðingar sammála um það að með því að gefa gengi krónunnar frjálst, myndi hún veikjast í nokkra mánuði en koma til baka sterkari en hún er nú til hagsbóta við skuldir heimilanna. Með öðrum orðum að það komi stutt högg sem síðan lagast hratt - að aðlögun efnahagslífsins verði hröð og þannig nýttir kostir þess að vera með sjálfstæðan gjaldmiðil.

Með þessu frumvarpi á að halda krónunni veikri áfram auk þess sem enn er minnkaður trúverðugleiki hennar. Í stað þess að útlendingar t.d. kaupi krónur til að kaupa sér einhverjar af fjölmörgu tómu fasteignum landsins, þá er það of mikil áhætta því hugsanlega næðu þeir aldrei að selja húsnæðið aftur eftir að krónan styrkist.

Enn einu sinni er versta mögulega leiðin farin við stjórn efnahagsmála.

	Geta stöðvað gjaldeyrisflutninga
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Samkvæmt uppgjöri Spron 30. júní sl. átti sparisjóðurinn 6.255 milljónir í Exista. Sá hlutur er nú einskis virði.

Samkvæmt sama uppgjöri var eigið fé sjóðsins 13.474 milljónir.

Samkvæmt meðfylgjandi frétt nemur tap sama sparisjóðs á því að taka peningamarkaðssjóð sinn (sem var ekki lítið auglýstur) yfir, um 8 milljörðum.

Eigið fé sjóðsins er því orðið neikvætt sem nemur um einum milljarði króna.

Að auki hefur sparisjóðurinn vafalaust lánað eitthvað með veði í verðbréfum sem nú eru verðlaus, í það minnsta með veði í eigin bréfum skv. eigin frétt. Hugsanlega átt einhver hlutabréf í öðrum félögum, þó erfitt sé að segja. Þess utan hafa þeir verið sterkir á einstaklingsmarkaði, auglýst grimmt útlán til sumarhúsakaupa, brúðkaupslán, að ógleymdum fasteigna og bílalánum. Þá má ekki gleyma dótturfélagi sparisjóðsins, Frjálsa fjárfestingarbankanum sem lánar eingöngu nánast til fasteignaverkefna.

Það er leitt að sjá hve illa þessu annars ágæta fyrirtæki hefur verið stjórnað.

	Verðlítil skuldabréf í peningamarkaðssjóðum
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Efnahagsreikningur fyrirtækja skiptist í eignir og skuldir, eigið féð er munurinn þarna á milli. Það þarf að meta eignirnar fyrir hvert uppgjör. Því skiptir augljóslega ekki máli í hvaða mynt félögin gera upp, ef allt er gert rétt kemur sama niðurstaða út.

Svo hvað á maðurinn við?

	Ársreikningar verði í evrum
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Gefum okkur það að skortsala hefði alla tíð verið við lýði hér á landi. Þá hefði aldrei verið jafn mikið stökk á hlutabréfum hér á landi.

Það hefði dempað uppsveifluna sem var hér t.d. á síðasta ári.

Skortsala er afar mikilvæg til að dempa sveiflur. Ísland er lýsandi dæmi um það.

	Vill liðka fyrir skortsölu hér
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það er mjög athyglisvert að horfa á fjármálamarkaðina á Íslandi í dag. Hvað má túlka út úr þessu útboði? Jú, það er ýmislegt.

• Íslenska ríkið getur fjármagnað sig á meira en  4% undir Reibor og meira en 3% undir stýrivöxtum Seðlabankans í íslenskum krónum til skamms tíma. Skuldatryggingaálagið endurspeglast engan veginn í þessu, þvert á móti. Það er trúlega ekkert ríki í heiminum að fá fjármagn á viðlíka kjörum.
• Útlendingar, segjum Evrópubúar, geta keypt þessi bréf á þessari ávöxtunarkröfu fyrir milljarða, keypt krónur en með swap samningi selt krónurnar framvirkt til t.d. 1 mánaðar í senn og fengið þannig milli 10% og 12% ávöxtun á evrurnar sínar. Ástæðan er sú að það er enginn vaxtamunur á hinum svokallaða swap-markaði. Fyrir um þremur og hálfum mánuði varð ekki lengur vaxtamunur á þessum markaði, sem helgast að því að bankarnir vilja ekki láta lausafé sitt í erlendum myntum af hendi. Með engum vaxtamun á þessum markaði er í raun ekki vaxtamunur milli Íslands og útlanda. Þannig stendur ríkið í raun fyrir stórfeldum peningaútflutningi í skjóli hárra vaxta. Með þessu móti er halli á svokölluðum þáttatekjum í viðskiptajöfnuði Íslands við útlönd. Þó svo að vöruskiptahallinn minnki og verði jafnvel að vöruskiptaafgangi, þá munu þessir peningaútflutningar ríkisins vega þar upp á móti svo viðskiptahallinn verður enn til staðar. Segjum sem svo að eðlilegt ástandi komi upp á þessum swapmarkaði, þá bara hætta þessir erlendu kaupendur að gera þessi swap og hagnast enn meira, þá í gegnum styrkingu krónunnar. Loose loose situation fyrir þáttatekjurnar.
• Innlendar fjármálastofnanir sem eru aðalmiðlarar á ríkisverðbréfum fá þó sitthvað fyrir sinn snúð. Þær geta selt ríkisbréf fyrir 5 til 7 milljarða sem þær fá að láni og keypt innstæðubréf Seðlabankans í staðin á um 15,5% ávöxtun. Fengið þannig milli 5% og 3% vaxtamun nánast án áhættu - í það minnsta á stystu ríkisbréfaflokkana. Segjum að vaxtamunurinn sé 4% á 6 milljarða, er þetta áhættulaus ávöxtun á 240 milljónir fyrir hverja stofnun.

Skuldabréfamarkaðurinn er nokkur flóknari en hlutabréfamarkaðurinn við fyrstu sýn. Trúlega er hann samt einfaldari, þegar öllu er á botninn hvolft.