Misskilningur þeirra sem ætla að lögsækja Landsbankann

Það hefur gætt töluverðs misskilnings varðandi þessi mál öll.

Í fyrsta lagi er um annan lögaðila að ræða, en gamla Landsbanka Íslands. Um er að ræða sérstakt rekstrarfélag um þessa peningamarkaðssjóði. Það hefur lítið upp á sig að lögsækja Landsbankann, enda rekur rekstrarfélagið þessa sjóði.

Það að hafa ákveðið að kaupa í sjóði sem gæfi hærri ávöxtun en venjulegar bankabækur er augljóslega meiri áhætta. Það er elsta trickið í bókinni. Allir vita það, eða eiga að vita, að það er ekkert ókeypis. Ef það væri áhættulaust að kaupa í einhverju sem gæfi jafn háa ávöxtun og peningamarkaðssjóðirnir gáfu, væri augljóst að fólk ætti að taka lán til að kaupa í þessu til að hirða vaxtamuninn. Það er auðvitað aldrei raunin. Því þarf fólk að átta sig á því að í áhættu felst hætta á að tapa. Sú varð raunin.

Raunar er það svo að bankarnir hafa verið að láta hlutdeildarhafa þessara sjóða hafa alltof mikið uppúr krafsinu og það á kostnað skattborgara. Skattborgarar hafa þegar greitt þessum fjármagnseigendum sem ákváðu að taka meiri áhættu með því festa fé sitt í þessum sjóðum í stað þess að leggja féð inn á bankabækur, um 200 milljarða. Þvílíkt vanþakklælti sem þessir fjármagnseigendur eru að sýna skattgreiðendum landsins með því að krefjast þess að fá meira!

Í fullkomnum heimi hefðu hlutdeildarhafar peningamarkaðssjóða þessara gömlu banka átt að fá um 20 til 40 prósent af því sem í þá var lagt. Þá hefði allt verið rétt gert og skattborgarar ekki þurft að blæða, eins og Viðskiptaráðherra ákvað.

Á hinn bóginn hefði þetta fólk getað lögsótt starfsfólkið sem seldi þeim það að kaupa í þessum sjóðum, allt upp í bankastjórnendur og bankaráðsmenn bankanna. Það væri rétt.

Svo má benda á að flestir gömlu bankanna eru komnir í greiðslustöðvun, svo það má ekki lögsækja þá. Líklega er bara tímaspursmál hvenær einmitt Landsbankinn fer í greiðslustöðvun.

Hóta aðgerðum

Skelfileg tíðindi

Það eru flestir sérfræðingar sammála um það að með því að gefa gengi krónunnar frjálst, myndi hún veikjast í nokkra mánuði en koma til baka sterkari en hún er nú til hagsbóta við skuldir heimilanna. Með öðrum orðum að það komi stutt högg sem síðan lagast hratt - að aðlögun efnahagslífsins verði hröð og þannig nýttir kostir þess að vera með sjálfstæðan gjaldmiðil.

Með þessu frumvarpi á að halda krónunni veikri áfram auk þess sem enn er minnkaður trúverðugleiki hennar. Í stað þess að útlendingar t.d. kaupi krónur til að kaupa sér einhverjar af fjölmörgu tómu fasteignum landsins, þá er það of mikil áhætta því hugsanlega næðu þeir aldrei að selja húsnæðið aftur eftir að krónan styrkist.

Enn einu sinni er versta mögulega leiðin farin við stjórn efnahagsmála.

Geta stöðvað gjaldeyrisflutninga

Erfitt að fara í skaðabótamál við gjaldþrota ríki

Það er ljóst að íslenska ríkið og hluthafar a.m.k. Kaupþings þurfa að hafa hraðar hendur í komandi málsókn sinni á hendur Bretum.

Það er ekki mikið af hafa út úr gjaldþrota ríki...

Bretland sömu leið og Ísland?

Spron gjaldþrota?

Samkvæmt uppgjöri Spron 30. júní sl. átti sparisjóðurinn 6.255 milljónir í Exista. Sá hlutur er nú einskis virði.

Samkvæmt sama uppgjöri var eigið fé sjóðsins 13.474 milljónir.

Samkvæmt meðfylgjandi frétt nemur tap sama sparisjóðs á því að taka peningamarkaðssjóð sinn (sem var ekki lítið auglýstur) yfir, um 8 milljörðum.

Eigið fé sjóðsins er því orðið neikvætt sem nemur um einum milljarði króna.

Að auki hefur sparisjóðurinn vafalaust lánað eitthvað með veði í verðbréfum sem nú eru verðlaus, í það minnsta með veði í eigin bréfum skv. eigin frétt. Hugsanlega átt einhver hlutabréf í öðrum félögum, þó erfitt sé að segja. Þess utan hafa þeir verið sterkir á einstaklingsmarkaði, auglýst grimmt útlán til sumarhúsakaupa, brúðkaupslán, að ógleymdum fasteigna og bílalánum. Þá má ekki gleyma dótturfélagi sparisjóðsins, Frjálsa fjárfestingarbankanum sem lánar eingöngu nánast til fasteignaverkefna.

Það er leitt að sjá hve illa þessu annars ágæta fyrirtæki hefur verið stjórnað.

Verðlítil skuldabréf í peningamarkaðssjóðum

Setjum krónuna á gullfót

Nú er lag, nota lánið frá IMF til að kaupa gull og setja þannig krónuna á gullfót. Með tímanum myndi krónan styrkjast, verðbólgan yrði engin sem auðveldar bæði endurgreiðslur IMF lánsins og endurgreiðslur allra skulda íslenskra einstaklinga og fyrirtækja.

Traust og trúverðugleiki krónunnar yrði mjög mikill og við kæmumst hratt út úr þeim þrengingum sem nú blasa við. Innan fárra ára yrðum við ríkasta þjóð í heimi.

Ávísun á risagjaldþrot ef lán fæst ekki frá IMF

What?!

Efnahagsreikningur fyrirtækja skiptist í eignir og skuldir, eigið féð er munurinn þarna á milli. Það þarf að meta eignirnar fyrir hvert uppgjör. Því skiptir augljóslega ekki máli í hvaða mynt félögin gera upp, ef allt er gert rétt kemur sama niðurstaða út.

Svo hvað á maðurinn við?

Ársreikningar verði í evrum

Til að tryggja að þau fari á hausinn?

Verði þessi listi gerður opinber er ljóst að þau fjármálafyrirtæki sem lenda á þessum lista fara mjög fljótlega á hausinn. Enginn mun vilja lána þessum fjármálafyrirtækjum og það kemur áhlaup á þau. Áhættustýringar í öðrum bönkum munu banna lán til þeirra sem leiðir loks til gjaldþrota.

Ljósi punkturinn er að íslensku bankarnir eru þegar fallnir, svo þeir lenda ekki á þessum lista.

Listi yfir „hættulegustu“ fjármálafyrirtækin